Echografie

Echografie maakt gebruik van geluidsgolven met een zeer hoge frequentie (ultrasoon geluid dat niet voor mensen hoorbaar is). Deze golven weerkaatsen op grensvlakken van weefsel met verschil in dichtheid. Het echoapparaat zet de weerkaatste geluidsgolven om in een zichtbaar beeld op de monitor. Het verschil in weefseldichtheid geeft verschillend grijstinten op de monitor.  Zo is vocht zwart van kleur en geeft de belijning van bot een harde witte lijn. Op deze manier zijn organen te beoordelen op grootte, vorm en structuur. Verder kan met een speciale techniek (doppler) de richting en snelheid van bijvoorbeeld een bloedstroom worden gemeten.

Waarvoor wordt echografie gebruikt ?

Met echografie kan men de weke delen beoordelen, zoals het hart, buikorganen, blaas en dracht. In onze praktijk wordt echografisch onderzoek het meest gebruikt voor o.a.:

Dracht

Rond 28 dagen is het mogelijk een echo te maken waarbij gekeken wordt of de hond of kat überhaupt drachtig is. Er kan een schatting gemaakt kan worden van het aantal pups of kittens aan de hand van het aantal vruchtblazen wat zichtbaar is. Van het echobeeld kunnen foto’s gemaakt worden, die u op een printje mee kan krijgen.

Nier

Aandoeningen van de nier die op echo vastgesteld kunnen worden zijn bijvoorbeeld polycystic kidney disease (PDK) bij de kat, verwijd nierbekken (bij hydronefros of bij een nierbekkenontsteking) en anatomische afwijkingen veroorzaakt door bijvoorbeeld tumoren.

Blaas

In de blaas kunnen ook tal van aandoeningen zijn die met echografisch onderzoek vastgesteld kunnen worden. Men moet dan denken aan tumoren, verdikte blaaswand, blaassteentjes en blaasgruis. Ook kan er met de echo een cystocentese gedaan worden, hiermee bedoelen wij dat er steriel vanuit de blaas urine wordt aangeprikt. Wanneer deze urine is aangeprikt kunnen wij de urine beoordelen via onze sedivue of onder de microscoop. Ook kan de urine worden opgestuurd naar een extern lab voor een urine kweek.

Overige buikorganen (lever, darmen, milt, testikels, baarmoeder)

In al bovengenoemde organen kunnen ontstekingen en tumoren voorkomen. Elk orgaan reageert hier anders op en het echobeeld zal dan ook per orgaan verschillen. Zo wordt de lever vaak iets witter op de echo bij een ontsteking, de baarmoeder(inhoud) wordt vaak wat zwarter/grijzer doordat er meer vocht in de baarmoeder komt te staan.

Voordelen en nadelen van echografie

Het echografisch onderzoek is niet pijnlijk en zeer veilig voor mens en dier. In tegenstelling tot bijvoorbeeld het maken van een röntgenfoto waarbij schadelijke straling vrijkomt. Bij het maken van een echo is het dan ook niet nodig om beschermende kleding te dragen en kan de eigenaar bij het onderzoek aanwezig zijn. Echografie is uiterst geschikt om een beeld te vormen van organen die uit zacht weefsel bestaan. Lucht en zeer harde weefsels,  zoals bot, weerkaatsen ultrasoon geluid waardoor botweefsel, longen, en gebieden onder een luchthoudend orgaan (maag of darmen gevuld met lucht) moeilijk tot niet te beoordelen zijn. Om laatst genoemde weefsels te beoordelen wordt meestal een röntgenfoto gemaakt.
Verder is het mogelijk om met behulp van echografie stukjes weefsel (biopt) of cellen/vloeistof (punctaat) uit organen te verkrijgen voor verdere beoordeling. Een voorbeeld hiervan is het afnemen van urine uit de blaas of het aanprikken van de prostaat.

Het Echografisch Onderzoek

De kat of hond wordt voor de meeste onderzoeken op een speciaal kussen in rugligging gelegd. Het op de rug neerleggen vinden sommige katten en honden aanvankelijk een beetje vreemd en onprettig,  maar dit verdwijnt meestal vrij snel. Het is daarom (vaak) niet nodig om een hond of kat onder narcose te brengen voor een echografisch onderzoek. Om een goed beeld te verkrijgen worden dicht behaarde delen van de buik en/of borstkas geschoren. Dit omdat er lucht tussen de haren zit en de echo hier niet doorheen kan ‘kijken’. Erna wordt de buik ingesmeerd met een speciale gel die de echo goed geleid. Deze gel kan geen schade brengen aan de huid en is zelfs desinfecterend voor de huid. Na het onderzoek wordt de gel van de huid verwijderd.