delen via:

Wat is Levershunt bij de hond?

Een levershunt is een aangeboren en erfelijke aandoening waarbij het bloed afkomstig van maag en darmen niet door de lever heen stroomt en het dus niet ontgift wordt. Het dier zal zichzelf dus als het ware vergiftigen. Omdat de lever zelf ook onvoldoende bloed ontvangt zal deze dus ook minder goed werken. Een levershunt kan voorkomen bij alle rassen, maar wordt vaker vastgesteld bij de Cairn Terriër, Yorkshire Terriër, Lhasa Apso, Maltezer, Norfolk terriër, Dobermann, Labrador, Golden Retriever en Berner Sennenhond. De meeste honden krijgen al op erg jonge leeftijd symptomen (half tot één jaar oud), maar in zeldzame gevallen kan dit nog tot een leeftijd van 6 jaar. De symptomen kunnen variëren van vage klachten (achterblijven in groei, braken, sloom zijn) tot duidelijk klachten zoals veel drinken en plassen, blaasontstekingen en zenuwsymptomen (bv. epilepsieaanvallen, in cirkels lopen, dronken lopen etc.)

Cairin Terrier

Verschillende afwijkingen kunnen het vermoeden geven van een levershunt:

  • De boven genoemde symptomen
  • Een kleine lever tijdens het echografisch onderzoek
  • Specifieke kristallen in de urine
  • Gestegen leverenzymen en galzuren in het bloed

De enige bloedtest die de diagnose van levershunt kan stellen is de ammoniaktest. Ammoniak komt vrij door afbraak van eiwit in het darmstelsel en zal bij gezonde honden in de lever omgezet worden tot ureum. Als het bloed niet door de lever stroomt zal de ammoniakwaarde in het bloed stijgen. Bij deze test dient de hond voor het afnemen van de test reeds 14 uur nuchter te zijn (ook niet drinken bij de moeder!). Gezien ammoniak erg vluchtig is moet de test binnen enkele minuten na bloedafname gebeuren.

Indien de test positief blijkt te zijn is het aangewezen de shunt d.m.v. gespecialiseerd echografisch onderzoek in beeld te laten brengen en van daaruit te beslissen welke vervolgstappen mogelijk zijn (operatie of alternatieve behandeling).